een bijzonder weekend

28 juni 2022 - Matapica, Suriname

Ik heb, zoals ik al vertelde in mijn vorige verhaal, weer een aantal uitstapjes gemaakt. Na een week werken is het heel prettig om zo iets meer van het land te kunnen zien en een stukje van de geschiedenis te ontdekken.

Vrijdag ben ik met een tour naar Frederiksdorp geweest. Dit is een voormalige suikerriet plantage en was eigendom van een Duitse plantagemeester. De tour begon met een bezoek aan een museum. Dit museum bevond zich in het voormalige huis van de meester. Het museum vertelde ons iets over de slavernij en over de verschillende bevolkingsgroepen die hier wonen. Na de lunch gingen we een boswandeling maken en tijdens deze wandeling werd ons verteld welke verschrikkingen de slaven hebben moeten ondergaan. Er waren platen en borden in het bos en die vertelden ons welke straffen de slaven kregen. De rode lijn door de boswandeling was het verhaal van Bonnie. Dit was het kind van een slavenmeester en een slavin. Toen ze zwanger was is ze gevlucht en heeft haar kind in het bos ter wereld gebracht. Het kind, Bonnie genaamd, werd toen het groter werd een vrijheidsstrijder. Hij hielp slaven om te vluchten van de plantages en beroofde en vermoorde de slavenmeesters. Ik vond deze tocht echt indrukwekkend.

Tijdens deze tour liep er ook een Afrikaanse man mee, ik dacht dat hij leerde voor gids maar niks was minder waar. Hierover later meer.

Zondag ben ik naar Fort Zeelandia geweest. Dit Fort is nu een museum en verteld ons de geschiedenis van Suriname. Ik kwam in dit museum weer de Afrikaanse man tegen. Hij herkende mij ook meteen en vertelde dat hij had gestudeerd in Wageningen en inmiddels dokter was. Hij was nu bezig met een onderzoek naar toerisme en de slavernij. Hij vroeg mij nog wat ik van de tour had gevonden. We hebben nog even gepraat en dat was best leuk.

Na het bezoek aan Fort Zeelandia wilde ik nog even kijken in het museum winkeltje en vond daar een boek die ik ook al in Frederiksdorp had gezien. Het gaat over een slavenmeesteres genaamd Susanna du Plessis. De mevrouw in het winkeltje vertelde dat de schrijfster nog in het museumcafe was. Ik wilde toch iets eten en drinken dus daar heen gegaan. Ze was in gesprek met de Afrikaanse man. Ik heb gevraagd of ze het boek wilde signeren, dat wilde ze wel dus heb ik nu wel een heel bijzonder boek.

Na het museumbezoek wilde ik nog de Palmentuin bezoeken maar we kregen weer eens tropische buien dus een taxi gebeld en gauw naar huis gegaan.

Tot zover mijn weekend, vandaag weer gewerkt. Hierover vertel ik jullie in mijn volgend verhaal.

De foto´s heb ik weer geplaatst onder het kopje foto´s

Foto’s